Het macabere beeldhouwwerk, een geraamte gehuld in een vaandel is het werk van de beeldhouwer Froment-Meurice.
Het gedenkt de duizenden doden die vielen tijdens de strijd om de Mort-Homme. Men beitelde op de voet van het monument de woorden ‘Ils n ont pas passé’, ze zijn er niet doorgekomen. Het is de verbastering van een beroemde zin waarmee generaal Nivelle in juni 1916 een dagorder eindigde. De tekst onder het standbeeld moeten we niet helemaal letterlijk nemen want de Duitse troepen kwamen er hier wel degelijk door. In feite lopen we tijdens onze hele wandeltocht over gebied dat door de Duitse troepen in 1916 veroverd werd. Een tweede, wat vrijere vertaling van ‘Ils n’ont pas passé’ is ‘ze zijn niet (uit de gedachten) verdwenen , een mogelijke toespeling op de duizenden Fransen die hier het leven lieten.
Samen met de Côte 304 vormden de twee heuvels van de Mort-Homme een natuurlijke verdedigingslinie die door de Duitsers onderweg naar Verdun genomen moest worden. De Franse artilleriewaarnemers hadden vanaf de heuvels een perfect uitzicht over de streek en het op de linker Maasoever opgestelde geschut bracht de Duitsers dan ook gevoelige verliezen toe. De Duitse opperbevelhebber von Falkenhayn liet op 6 maart een offensief van start gaan met als belangrijkste doel het innemen van heuvel 304 en de Mort-Homme. De Fransen waren zich bewust van de grote strategische betekenis van deze heuvels en gingen tot het uiterste om het bezit ervan te behouden.
Ondanks zeer gewelddadige beschietingen en bloedige gevechten lukte het de Duitsers pas eind mei 1916 het grootste deel van de Mort-Homme in handen te krijgen. Na een inleidende beschieting die 7 dagen duurde verdreven de Fransen op 20 augustus 1917 de Duitsers definitief van de heuvels van de Mort-Homme.
