Ontdek het vergeten verleden van de Eerste Wereldoorlog
Fort de Belleville

Fort de Belleville

 
 

Fort de Belleville, ook wel bekend als Redoute de Belleville of Redoute Chevert (de naam is gegeven door generaal Boulanger) is een fort in de vestinggordel rond Verdun. Het fort is gelegen net ten noordoosten van het dorpje Belleville, dat gelegen is boven Verdun. Het ligt ten zuiden van de Ouvrage de Froideterre en noordoostelijk van Fort de Vacherauville. Oostelijk van het fort ligt Fort Saint Michel.
Bouw en bewapening
Fort Belleville werd gebouwd van 1875 tot 1879. Het behoort tot de zogenaamde ‘Redoutes de Panique’, de eerste linie forten die om Verdun zijn aangelegd. De bemanning bedroeg in 1914: 104 man, in 1916: 61 man, en in 1917: 80 man. Het bouwen kostte 450.000 Franc. Het was bewapend met 4 x 9,0 cm kanonnen, 4 x 9,0 cm kanonnen met afuit, 4 x 4 cm Hotchkiss revolverkanonnen en 4 machinegeweren. Er waren geen grote moderniseringen.
 
Vestingwerken in de omgeving
Fort de Belleville lag centraal in een groep vestingwerken. Tot de groep ‘Redoute de Belleville’ behoorden:
Batterie 7-1 de Montgrignon, ten westen van het fort, gebouwd in 1883, onbewapende infanterieverdediging;
Batterie 7-2 de Belleville, ten westen van het fort (ook bekend als Batterie de la Carrière), gebouwd in 1889-1894, bewapend met vier 120 mm langeafstandskanonnen;
Batterie 7-3 de Belleville, ten westen van het fort, gebouwd in 1886, onbewapende infanterieverdediging;
Batterie 7-4 de Belleville, ten oosten van het fort, gebouwd in 1886, onbewapende infanterieverdediging;
Batterie 7-5 de Belleville, ten oosten van het fort, gebouwd in 1889-1894, onbewapende infanterieverdediging;
Batterie 7-6 de Belleville, ten oosten van het fort, gebouwd in 1889-1894, bewapend met vier 90 mm langeafstandskanonnen;
Dépôt intermédiaire ‘a-b’ de Belleville, gebouwd in 1891-1894, tussenliggende opslagplaats;
Dépôt intermédiaire ‘a-c’ de Belleville-Saint-Michel, gebouwd in 1891-1894, tussenliggende opslagplaats.
 
Batterie 7-1, 7-2 en 7-3 zijn recentelijk verdwenen door de bouw van een woonwijk direct naast het fort. Van Batterie 7-2 is alleen nog een traverse-abri zichtbaar, die gebruikt wordt als garage van een particulier.
 
Gedurende de Eerste Wereldoorlog
Na het uitbreken van de oorlog in 1914 heeft het fort gediend als onderkomen voor de infanterie. Daarnaast was het ook een depot en hospitaal. Het fort is na het begin van de Slag bij Verdun regelmatig beschoten. Na het bevel van 4 maart 1916 behoorde het fort tot ‘Groupement Guillaumant’, waarmee het een fort van de 2e categorie werd. De commandant was kapitein Laurens, van het 20ste regiment. Midden 1916 begon men met het aanleggen van tunnelsystemen onder het fort. Daarbij werd een externe uitgang gebouwd. Bij de bouw van de tunnels kreeg men op den duur problemen met het grondwater.
 
Gedurende de Tweede Wereldoorlog
Op 15 juni 1940 werd het fort vroeg in de middag door eenheden van Infanterie-Regiment 194 ingenomen. Hierbij is geen gevecht geweest. Generaal Weisenberger stond op 15 juni om 17 uur op het fort en keek zo over de stad Verdun.
Vandaag
 
Vandaag de dag is het fort niet meer te bezoeken.

De forten zijn helaas niet meer te bezoeken en dichtgemetseld. Dit omdat er veel ongelukken zijn gebeurd soms met dodelijke afloop. Veel van de forten zijn vervallen en in zeer slechte toestand. Veel vestingwerken rond Verdun behoren toe aan het leger. Het bezoek is verboden en de overtreding kost 128 € per bezoeker.