Ontdek het vergeten verleden van de Eerste Wereldoorlog
Fort de Regret

Fort de Regret

Bezoek fort 2023

Bezoek fort 2005
Fort de Regret is nog steeds in bezit van het Franse leger en ligt daarom ook op militaire grondgebied en is het verboden om het fort te betreden.

Bouwtijd

1875 – 1879
Gemoderniseerd 1905 – 1908
Bemanning:
1914 – 237 manschappen
1916 – 202 manschappen
1917 – 80 manschappen
Bouwkosten
2.600.000 Fr. franc
Bewapening:
6 revolverkanonnen, 6 x 12’ kanonnen, 2 x Galopin hefkoepels met ieder 2 7,5 cm kanonnen en voorzien van een uitkijkkoepel, 2 hefkoepels voor machinegeweren ieder voorzien van twee uitkijkkoepels, 1 Bourges kazemat met twee 7,5 cm kanonnen
 
Overig:
Directe omgeving:
Ten zuidoosten van het fort ligt Batterij 3-5 (1875 – 1887) bewapend met twee 9 cm kanonnen
Ten noordoosten van het fort ligt Batterij 3-4 (1890) voorzien van 4 x 12 cm kanonnen
In het noordwesten ligt Batterij 3-7 (1875 – 1887) welke alleen volledig bewapend wordt bij oorlogsdreiging.
In het noorden bevindt zich Batterij 3-6 (1890) bewapend met twee 9 cm kanonnen
Daar tussenin ligt het depot “m”. Verder naar het noordwesten ligt de gevechtsabri RS1, zuidelijk ligt abri LR2

 

 
Gangenstelsel
Het gangenstelsel heeft een lengte van 720 meter. Fort Regret heeft de vorm van een ongelijkzijdige driehoek. Het heeft aan de linkerzijde van de hoofdingang een keelkaponniere.
Het gemoderniseerde deel van het fort bevindt zich aan de linkerzijde van de keel.
Aan de betonnen kazerne is vanaf de keel een van de twee Galopin hefkoepels met uitkijkkoepel
gebouwd.
Vanaf de hoofdingang dient de korte ondergrondse hoofdtunnel vanaf de kazerne als een uitgang voor de infanterie naar het terrein voor het fort.
De voorste verbindingsgang vanaf de keelkazerne loopt naar naar de rechterzijde waar een gang naar de kazemat Bourges afbuigt.

Vanaf deze kazemat Bourges gaat de gang verder in noord-westelijke richting naar de hefkoepel voor de machinegeweren en van daaruit verder naar een eenvoudig loopgravenstelsel.
In het midden, in het gemoderniseerde deel, ligt het centrale deel van de oude kazerne.
Net zo als andere oudere forten met kazernes met twee verdiepingen en een landelijke weg.
Aan de punt van het fort bevindt zich de tweede Galopin hefkoepel met uitkijkkoepel.
Het fundament van de pantserkoepel is echter uitzonderlijk.

De pantserkoepel is via een lange ondergrondse tunnel vanuit de met beton versterkte gang achter de keelcaponniere bereikbaar.
Vanuit de pantserkoepel voert een ondergrondse tunnel naar de dubbele loopgraven bij de punt van het
fort.
Aan de linkerschouder van het fort bevindt zich het deel met de tweede hefkoepel voor de machinegeweren.
Vanuit de bunker voert een ondergrondse tunnel naar het zuidelijk gelegen eenvoudige loopgravenstelsel.
Fort Regret is het enige fort in Verdun met twee 7,5 cm Galopin hefkoepels.

1914
Het fort werd behoorlijk versterkt en veranderd.
Allereerst werden complete nieuwe onderdelen in het fort aangebracht terwijl de oudere delen van het fort niet versterkt werden.
De oude artilleriebunkers werden geheel gesloopt.
Er is geen keelbunker aanwezig.
De bepantsering werd als laatste ingebouwd.
In geval van oorlog wordt Fort Regret geactiveerd en volledig bewapend.
Het fort is, gezien zijn bewapening, zeker geheel bemand.

Tot 1918
Het bevel tot opheffing van de vesting Verdun van 9 augustus 1915 zal voor fort Regret niet zonder gevolgen gebleven zijn.
De kanonnen uit de Bourges kazemat zullen samen met de munitie verwijderd zijn.
Waarschijnlijk werd ook de bewapening uit de loopgraven weggehaald.
De bemanning werd weggezonden, de pantserkoepels werden neergelaten.
Door het bevel van 24 maart 1916 kwam fort Regret onder “Groupement Guillaumant” te vallen en als zodanig viel het onder de 3e categorie, zonder bemanning.
Het fort kwam onder toezicht van manschappen van de 3e territoriale batterij van het 5e regiment Artillerie a Pied.
Waarschijnlijk werd de kazemat Bourges weer voorzien van twee kanonnen.

Het fort heeft verder dienst gedaan als artilleriewaarnemingspost en als onderkomen voor hogere officieren.
Vanaf midden/einde 1916 werd ook in fort Regret een gangenstelsel aangelegd.
Ten noordwesten van het dubbele loopgravenstelsel werd een tunnelingang gemaakt.
Onder de oudere kazerne waren grote ondergrondse ruimten aangelegd.

Tot 1939
Het fort werd na het einde van de eerste wereldoorlog voortvarend opgeruimd.
Waarschijnlijk hebben troepen het fort regelmatig bewaakt, voornamelijk de pantserkoepels.
In de dertiger Jaren zijn de pantserkoepels gevechtsgereed gehouden.

1940 – 1944
Fort Regret werd op 15 juni 1940 door het 2e bataljon van het 529e Infanterie Regiment zonder strijd bezet.
Het is niet bekend of het fort op enigerlei wijze door het Duitse leger is gebruikt.

Tegenwoordig
De toestand van het fort is goed.
Leden van de CSA SDP- vereniging hebben bijna drie jaar lang goed voor Fort Regret gezorgd en zijn erin geslaagd een van de vier “tourelle” machinegeweertoren van het gebouw te restaureren. Een machinegeweertoren die tientallen jaren vast geroest was.