Richard Heijster mijmert zich af. Reactie op deel 2: Frankrijk wordt wakker en slaapt weer in
Richard Heijster mijmert zich af. Reactie op deel 2: Frankrijk wordt wakker en slaapt weer in

Richard Heijster mijmert zich af. Reactie op deel 2: Frankrijk wordt wakker en slaapt weer in

Frankrijk wordt wakker en slaapt weer in.


De site van Ronald Cossee – verdun1916.eu – heeft kerst 2024 de scoop. Pas ruim een maand later, op 28 januari, ervaart Frankrijk dat er wat betreft de Eerste Wereldoorlog nieuws is. Op die dag pakt de krant L’Est Républicain groot uit: een flinke ankeiler en pagina 2 en 3 zijn bijna geheel gevuld met mijn primeur. En eerlijk is eerlijk: ik krijg in het artikel de volledige credits voor mijn ontdekking. Niet dat ik daarom van trots naast mijn schoenen ga lopen. Welnee, hooguit un petit peu. Zo’n geweldige vondst is het nou ook weer niet.

Jaren geleden zie ik een foto uit 1916, met daarop een door de Duitse gevechtspiloot Oswald Boelcke geconfisqueerd huis in Sivry sur Meuse. Wat me het meest opvalt is dat het pandje er nogal fantasieloos uitziet. Geef een kleuter een paar stiften en vraag het kind een huis te schetsen. Grote kans dat het een voordeur met links en rechts een raam, en op de verdieping ook twee ramen, zal tekenen.

Tijdens een rit over de D964, de voormalige Route National van Sedan naar Verdun, ontdek ik het historische huis. Het staat aan de rechterkant van de weg, een paar honderd meter voor het centrum van Sivry. Stoppen, foto’s maken, thuis vergelijken met historische plaatjes en ja hoor: het kan niet missen. Boelcke woonde er, het bestaat dus nog steeds, leuk om te weten.

Ik heb vage plannen me ooit eens in de omgeving van Verdun te vestigen. Vandaar dat ik de huizenmarkt in de regio met een half oog volg. Dan zie ik begin december 2024 bij een Franse makelaar het blokkendoosje van de Duitse aas te koop staan. Voor mij komt het te vroeg. Het pandje biedt volop mogelijkheden, maar la maison d’Oswald Boelcke staat na maanden nog steeds te koop. Gek genoeg  verbaast me dat niet. Welnee, hooguit un petit peu. Niet iedere Fransman ervaart historisch erfgoed als een zegen.         

Klik op de krant voor pdf.

Klik op de krant voor pdf.


Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *