Rondom Verdun lagen drie 380 mm kanonnen, die “lange Max” als bijnaam droegen. Deze marine kanonnen vuurden vanaf in beton uitgebouwde stellingen. Deze geschutstelling nabij Muzeray werd, net als die bij Sorel, in februari 1915 gereedgemaakt. Het geschut werd echter nog tijdens de oorlog, in 1918, gedemonteerd. Ook werden toen delen van de stelling opgeblazen, vermoedelijk door de Duitsers zelf, om het geheel onklaar te maken. De stelling is bouwtechnisch niet gelijk aan de Lange Max-stellingen bij Duzey en Sorel. Het is wat kleiner, en minder uitgebreid, uitgebouwd. Behalve het emplacement van het kanon en een onderaardse ruimte is er rondom geen betonbouw te vinden. De stelling ligt nu vergeten en overwoekerd in een bos en is wat dat betreft een tegenstelling tot de batterij van Duzey, die toegankelijk gemaakt werd voor toeristen.
De batterij van Duzey
In het bos van Warphémont hebben de Duitsers drie opstellingen gemaakt voor een 380 mm kanon “grote Max”. Eén van deze opstellingen ligt in de buurt van Duzey. Het kanon vuurde op het front bij Verdun en de stad zelf. U kunt de opstelling bekijken alsmede de munitieopslagplaatsen. Ligging tussen Longuyon en Etain (N18) ten noordwesten van Spincourt bij Duzey. Bij ieder schot ontstond een steekvlam van ongeveer 15 meter lang, het geluid van het schot daverde kilometers in de omtrek. Om het voor de vijand moeilijker te maken de juiste opstelling van het geschut te vinden, deden de Duitsers er alles aan om het te camoufleren. Oefengranaten (losse schoten) werden afgevuurd als het mistig was. Het geluid, de mondingsvlam en de rook waren precies zo als die van “Max”. Om de geallieerde piloten te misleiden, was het beton van de opstelling groen geverfd en een camouflagenet onttrok het kanon aan waarnemingen uit de lucht. Het net, op rails bevestigd, werd over de geschutsopstelling getrokken als er niet meer geschoten werd. Om de opstelling te verbergen werd er gebruik gemaakt van netten waarin takken en bladeren werden gestopt. Zodoende werd er optimaal gebruik gemaakt van de camouflage van het bos dat er nu nog hetzelfde uitziet als in 1916. Twee ondergrondse schuilplaatsen en 2 evenwijdig lopende tunnels completeren de opstelling. De tunnels waren 80 meter lang en huisvestten de werkplaatsen waar de kruitladingen voor het kanon werden samengesteld. Er werden speciaal gevormde granaten gebruikt. De dracht van het kanon hing af van de kruitlading die gebruikt werd. De lading werd in een koperen granaathuls geplaatst. Een lading van 120 kg. kruit gaf een dracht van ongeveer 25 km. (voor doelen in Verdun en de forten rondom Verdun). Met 183 kg. (!) kruit had het kanon een dracht van meer dan 35 km. Hiermee konden doelen in de achterste linies van de Fransen worden bestookt.
Semide ligt in het oostelijk gedeelte van de Champagne, niet ver van de Argonnen streek. Het plaatsje ligt op zo’n 10 kilometer van Vouziers. Het emplacement van de Lange Max (380 mm geschut) ligt verlaten op een goede twee kilometer van het dorpje, middenin een grote akker. Het kanon is (vanzelfsprekend) verdwenen; alleen de betonnen constructies zijn er nog.
