door Rene Brouwer
De Duitse militaire begraafplaats Azannes I werd eind februari 1916 aangelegd door de Duitse troepen aan het begin van de Slag om Verdun, als reactie op de behoefte aan een begraafplaats voor de eerste gesneuvelde soldaten en degenen die aan hun verwondingen overleden. De meeste soldaten die hier begraven liggen zijn in de eerste drie maanden van de strijd om het leven gekomen, waaronder veel van degenen die de eerste aanval op Fort Douaumont hebben geleid. Ze maakten deel uit van zes divisies die aanzienlijke verliezen leden tijdens zowel aanvallen als verdedigingsacties in het gebied. Op de begraafplaats rusten 811 Duitse soldaten.
Een belangrijk kenmerk van het kerkhof is de centrale gedenksteen, die is gewijd aan alle gevallen soldaten en hen herdenkt die hun leven hebben gegeven voor hun land. Het werd opgericht door het Beierse pantserbataljon X. In het midden van de gedenksteen staat de tekst “Getreu bis zum Tode”, wat zich vertaalt naar “Trouw tot de dood”.
Tussen de twee wereldoorlogen vonden reparatie- en verbeteringswerkzaamheden plaats, waaronder het herstellen van de ingang en het vergroenen van het grafgebied door op grote schaal bomen te planten. Om religieuze redenen kregen drie graven van Joodse gevallenen een natuurstenen grafsteen als symbool, in plaats van een kruis. Als centraal symbool werd er een hoog eikenhouten kruis opgericht, dat later is vervangen door een metalen kruis.
De graven zijn eenvoudig maar respectvol, met standaard metalen kruisen en stenen platen die de namen en data van de overledenen vermelden. De begraafplaats is ontworpen met een focus op soberheid en eerbied, wat bijdraagt aan de rustige sfeer.
De begraafplaats is openbaar toegankelijk en biedt bezoekers de gelegenheid om stil te staan bij de verschrikkingen van de oorlog en de offers die zijn gebracht.
GPS Cimetière Militaire Allemand d’Azannes I: 49.292456, 5.463657
Tekst en foto’s Rene Brouwer