Op maandag 9 augustus 1920 bezocht een man de gemeentelijke begraafplaats in Lachalade. Slechts enkele minuten nadat hij de begraafplaats was binnengegaan, klonk er plotseling een schot. Verschillende mensen rennen erheen en troffen de man aan met een hoofdwond bij het graf van twee soldaten die tijdens de Grote Oorlog in Argonne zijn gesneuveld. De man werd onmiddellijk naar het Sainte-Catherine ziekenhuis in Verdun gebracht, waar hij kort na aankomst overleed.
Na dit verdachte overlijden werd er een onderzoek gestart om meer duidelijkheid te krijgen over de gebeurtenissen in Lachalade.
In augustus 1920 besloot François Anatole Houy, destijds zesenvijftig jaar oud, zijn huis in Loiret te verlaten om naar het graf van zijn twee zonen Fernand Marie Marceau en Humbert Anatole te gaan.
Fernand werd geboren op 30 mei 1891 in Sceaux-du-Gâtinais en Humbert op 3 oktober 1892, ook in Sceaux-du-Gâtinais. Aan het begin van de oorlog werden ze gemobiliseerd en traden ze allebei toe tot het 76e Infanterieregiment met de rang van Soldaat der 2e Klasse. Het regiment nam aanvankelijk deel aan gevechten in het noorden van Lotharingen en aan de Slag om de Marne, voordat ze zich aan het einde van 1914 bij het front in de Argonne voegden.
Op 5 januari 1915 nam het 76e Infanterieregiment samen met de Garibaldi’s ( zie foto’s onderaan dit artikel) deel aan een grote aanval in het Courtes-Chausses-ravijn. Fernand sneuvelde tijdens deze veldslag en Humbert, zijn broer, kwam op 1 april 1915 om het leven in Vauquois. Naar de wensen van de familie zullen ze samen in hetzelfde graf in Lachalade worden begraven.
Toen hun vader François in Lachalade arriveerde ging hij richting de dorpsbegraafplaats. Nadat hij de graven van zijn twee kinderen heeft ontdekt, besluit hij een einde aan zijn leven te maken door zichzelf door het hoofd te schieten. Hij had een zelf geschreven brief bij zich, waarin hij uitlegde dat hij ervoor had gekozen zelfmoord te plegen op de plek waar zijn zoons lagen begraven. Ook gaf hij aan naast zijn zonen te willen rusten op de begraafplaats Lachalade.
François Anatole Houy werd begraven naast zijn zoons, zijn leven beëindigd in een daad van liefde en wanhoop. Zijn verhaal blijft voortleven als een symbool van de onuitsprekelijke pijn die oorlog met zich meebrengt en als een herinnering aan de kostbare band tussen een ouder en zijn kind. Moge hij rusten in vrede naast zijn geliefde zoons, voor altijd herenigd in de eeuwigheid.
Tekst; René Brouwer
Het monument ter ere van de twee broers, Bruno en Costante Garibaldi, en van de andere 500 Italiaanse vrijwilligers die in Frankrijk zijn gevallen. Dit monument staat in Lachalade (Argonne, Meuse). Dit monument is gemaakt door S. Datteroni, uit Carrara, en werd ingehuldigd op 21 april 1932.
