Dag 1:
Verslag van onze vierde reis naar Verdun 18-5-2001.
De tassen gepakt, en alles nog een keer gecontroleerd of ik alles bij me heb om aan de reis naar Verdun te beginnen.Morgens 6 uur vertrekken we, hier hebben we een heel jaar naar uitgekeken want we zijn echte Verdunofielen.Na een reis van ongeveer 5 uur komen we in Vilosnes aan, een dorpje 23 km van Verdun, daar overnachten we ieder jaar in een klein hotelletje dat erg gezellig is. Oma ( de bazin ) begroet ons hartelijk en geeft ons de sleutels van onze kamers. Na ons wat opgefrist te hebben beginnen we aan ons eerste bezoek aan de slagvelden en rijden richting Mort Homme een heuvel waar vreselijk om gevochten is. ( klik op monument ) Monument Mort Homme Na wat rond gekeken te hebben op deze indrukwekkende plaats rijden we naar de heuvel 304 deze heuvel ligt naast Mort Homme.
Na deze heuvel bekeken te hebben rijden we in de richting van Montfaucon. Het eeuwen oude dorp Montfaucon is in ww1 totaal vernietigd, alleen de ruïne van de eeuwen oude kerk staat nog overeind. En voor deze ruïne staat nu het Amerikaans monument ter nagedachtenis aan de gevallen Amerikanen in ww1 rond Montfaucon. ( zie foto’s )
Amerikaans monument Montfaucon
Na ons bezoek aan Montfaucon rijden we richting Vauquois een heuvel waar een mijnen oorlog heeft plaatsgevonden. Boven op die heuvel stond het dorp Vauquois. Doordat de Fransen en de Duitsers aan beide zijde van de heuvel mijngangen groeven om elkaar zo te kunnen opblazen,werd na de eerste grote explosie ( 60 ton springstof ) het dorp totaal van de aardbodem af geblazen.En zo volgde nog vele explosies.
De heuvelrug van Vauquois
Na deze indrukwekkende plaatsen te hebben gezien rijden we terug naar ons hotel waar we ons wat opfristen om lekker op terras wat te drinken en te dineren. Na het eten roken we nog wat sigaren en verdwijnen naar ons bed om de volgende dag weer fris te zijn.
Dag 2:
Wekker loop om 7.15 af, maken ons zelf klaar voor het ontbijt. Beneden gekomen staat ons ontbijt al klaar. Na heerlijk Frans stokbrood en koffie genuttigd te hebben gaan we weer op pad. Dit keer gaan we op zoek naar fort Tavannes, dit fort is niet echt toegankelijk want het is voor een groot deel in puin geschoten. Er zijn nog delen waar je in kan maar dat is voor eigen risico. Na enige tijd zoeken vonden wij het fort tussen het inmiddels dicht begroeide slagveld. Na het nemen van wat foto’s zijn we op zoek gegaan naar de tunnel van Tavannes.
Tavannes tunnel
Na ongeveer een uur zoeken vonden wij de tunnel. De tunnel die in 1874 gebouwd is verkeerd nog in redelijke staat maar doet geen dienst meer. Naast de oude tunnel is een nieuwe gegraven. De tunnel werd ook als schuilplaats ,munitieopslag en hospitaal gebruikt.
De Tavannes tunnel is ongeveer 1300 meter lang. Het gebeurde laat in de avond van 4 september, is er in de tunnel een ongeluk gebeurd,waarschijnlijk toen er ergens brand uitbrak in een lading vuurpijlen die muilezels net de tunnel hadden ingebracht. De vuurpijlen zetten een depot met handgranaten in brand die weer de benzine voor de lichtinstallatie deed ontvlammen; en dit deed op haar beurt weer nieuwe handgranaten ontploffen. Vele soldaten vluchten in paniek naar buiten waar net op dat moment een Duitse beschieting gaande was. Reddingsploegen telden in totaal meer dan 500 doden.Wij liepen de tunnel een stuk in om een beetje van de sfeer te proeven, wat die mensen daar doorgemaakt moeten hebben.
We hadden de indrukken van de Tavannes tunnel nog maar net verwerkt toen we bij fort Souville aankwamen. Van dit fort was ook niet veel meer over. Herman en René wilden toch even een kijkje in het fort nemen. Gelukkig had Henk zijn zaklamp bij zich, en dat was maar goed ook want ze hadden nog maar een paar stappen gezet of ze kwamen bij een flink gat in de grond en dat bleek zo’n 10 tot 15 meter diep te zijn.
Dag 3:
Na weer vroeg te zijn opgestaan, en een heerlijk Frans ontbijt genuttigd te hebben gaan we weer op pad. Deze keer gaan we naar het verwoeste dorp Haumont. Dit was het eerste dorp waar de slag om Verdun zijn alles vernietigende uitwerking had.
Het dorp werd al op 25 augustus 1914 geëvacueerd. De dorpelingen werden verder achter de linies in veiligheid gebracht. Aan het eind van September 1915 stabiliseerde het front in deze regio, met Brabant en Haumont achter de Franse linies. Op 7 Februari 1915 werd Haumont zwaar gebombardeerd, hierbij liep de kerk van Haumont zware schade op, nadat hij werd geraakt door enkele mortiergranaten. Op 20 Februari 1916 bereidden de Duitsers zich voor op de grote slag voor Verdun. Op 21 Februari met hevige sneeuwval vallen de Duitsers het gebied rond Haumont aan. Het dorp Haumont werd verdedigd door het 362e regiment onder commando van luitenant-kolonel Bonviolle. Aan het begin van de aanval op 21 februari 1916 concentreerde de Duitsers hun vuur op Haumont. Hun vuurkracht was zo groot, dat de Fransen geen enkele kans maakten om het dorp Haumont te behouden. De Fransen vochten tot het bittere einde.
Memorial van Haumont.
Vanuit Haumont rijden we in de richting van Verdun, nog stil van het verhaal van Haumont. We gaan nu op zoek naar de schuilplaats Quatre Cheminées ( de vier schoorstenen ) en het fort Froideterre.
Schuilplaats Quatre Cheminées.
De schuilplaats van Quatre Cheminées, in de rotsen van de helling, werd gedurende de slag als brigade commandopost en als hulppost gebruikt. Op 23 juni 1916 stonden Beierse eenheden op het punt deze positie in te nemen. Zij bevonden zich reeds op de bovenbouw en wierpen granaten in de verluchtingskokers. Een krachtige tegenaanval van het 114de bataljon Alpenjagers dreef hen terug.
Bij fort Froideterre aangekomen zij we verrast dat nog een groot gedeelte van het fort intact is, en kunnen een gedeelte van het fort van binnen bekijken. Ondanks dat het fort onder vreselijk vuur heeft gelegen is het nooit in Duitse handen gevallen. Na alles goed bekeken te hebben vertrekken we weer richting Nederland, het weekend was omgevlogen.