Reisverslag 2007

Reisverslag Verdun  25-5-2007

Dag 1

In de nacht van donderdag op vrijdag gaan de Verdunofielen voor de twaalfde keer op pad naar Verdun. We rijden om 1 uur bij mij weg om René in Spijkenisse op te halen. We komen daar om 1.30 aan, René ingeladen, nog even kijken of we niets vergeten zijn en dan on route. Onze Tom Toms aangezet (ja we hebben er twee bij ons, er kan niets meer fout gaan denken we) de ene stuurd ons naar rechts de andere naar links, dus het begint al mooi, ze moeten mij opvegen en reanimeren.  Onze eerste stop was voorbij  Antwerpen, we moeten even een kop koffie hebben, die hebben we in overvloed meegenomen want de oude mannen moeten wel wakker blijven. Toen we uitstapten was het net of we in een heren toilet staan zo stinkt het, dus direct weer ingestapt en een andere parking gezocht. Vanaf die stop rijden we in een ruk door naar de Franse grens. De Tom Toms hebben hun werk goed gedaan. Om half 7 stoppen we nog ergens langs de Maas, we zijn veel te vroeg we hebben om half 8 namelijk afgesproken met Roland van  La Gabrielle.

Aangekomen bij La Gabrielle is alles nog in diepe rust. We zetten de auto alvast voor het kippenhok (zo heet ons appartement) en gaan lekker onder de pruimenbomen  met een sigaar in de schaduw  zitten. Na een tijdje komt Roland naar buiten met een blad koffie en begroette ons, we hebben elkaar een jaar niet gesproken dus even bij mutsen. We hebben onze spullen uitgeladen en zijn op pad gegaan.

Als eerste rijden we naar Brieulles Sur Meuse een begraafplaats waar zowel Belgen,1 Engelsman, Russen, Fransen en 24 Fransen uit 1939/1945  hun laatste rustplaats hebben gevonden.

Onder weg komen we langs Tranchée des BaÏonnettes ook daar brengen we een bezoekje. Toen we daar aan kwamen was er politie aanwezig, het blijkt dat er koper dieven grote platen koper van het monument hebben gestolen. Mensen kunnen  zelfs niet van monumenten afblijven! (gewetenloos)

Na Tranchée des BaÏonnettes rijden we in de richting van fort Tavannes, we komen langs het nieuwe monument ter nagedachtenis aan de 30.000 moslim-soldaten die bij Verdun zijn gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog.

We parkeren de auto bij Baterie de Tunnel en gaan op zoek naar de ingang van fort Tavannes, aan gekomen bij de ingang van het fort blijkt deze niet echt toegankelijk gevaarlijk zelfs, we maken wat foto’s en maken ons weer snel uit de voeten want we bevinden ons op verboden terrein, we hadden geen zin in een bekeuring.

Fort Tavannes achter ons gelaten lopen we nog wat bunkers en Pamard af om ze te fotograferen, en gaan op zoek naar fort de Souville.

We lopen om en op fort de Souville, boven op het fort is goed te zien hoe het fort beschoten is. We struikelen zowat over een enorme granaat.

Dag 2

We hebben de nacht goed doorgeslapen, dus we staan heerlijk fris op.  Ik stap gelijk onder de douche waar  Herman met zijn corpulente lijf net scheldend uitkwam, wat een klote doucheslang riep hij, het bleek zo’n goedkoop ding van de Gammel te zijn, een die op de kraan dubbel knikte. Nadat iedereen toilet had gemaakt gaan we bij Roland ontbijten en dat zag er weer heerlijk uit, Roland had wat Franse kaas neergelegd nieuw in de verpakking, nou dat had hij beter niet kunnen doen met deze veelvraten, in een oogwenk was de kaas in de magen van deze varkens verdwenen. Na het ontbijt en de kannen koffie zei Herman, we moeten eerst tanken voor we verder kunnen dus op weg naar Varennes. Daar aangekomen blijkt het dat je alleen kan tanken met een speciaal pasje en die hebben we natuurlijk niet, dus dat was vloeken wat nu!! Na een aantal mensen aangesproken te hebben bleek dus dat we voor een normaal tankstation naar Clermont moesten zo’n 28 km verder, NOU je kan een ei gaarkoken in Herman zijn ……Weer een uur verder hebben we eindelijk een volle tank en kunnen we weer aan ons programma. Als eerste rijden we naar Romagne sous Montfaucon om JP te bezoeken. Het blijkt dat hij het museum samen met zijn vrouw mooi heeft verbouwd, een mooie aantree en een echt restaurant waar je heerlijke koffie en andere dranken plus allerlei broodjes kan nuttigen. Na een hartelijk ontvangst door JP en zijn vrouw hebben we onder het genot van een kop koffie even bijgepraat, we hebben elkaar twee jaar niet gesproken, dus dat werd een gezellige boel. Na een tijdje heeft hij wat nieuwe dingen uit het museum laten zien.

We zijn vanaf JP naar  Village Détruit  Douaumont gereden en hebben daar nog even rond gelopen, het was immers al heel wat jaartjes geleden dat we hier waren geweest. Vandaar zijn we richting Vaux gegaan, hebben daar de auto geparkeerd en zijn het bos ingelopen op zoek naar de plek waar eens uitkijkposten van de Fransen stonden. Vandaar zijn we weer richting Romagne sous Montfaucon gereden om te kijken op de American Cemetery, daar werd alles gereed gemaakt voor Memorial Day. Daar aangekomen waren ze net klaar met het plaatsen van zo’n 30 000 vlaggetjes, het was een indrukwekkend gezicht al de kruizen met een Frans en een Amerikaans vlaggetje, en natuurlijk allemaal recht uitgelijnd.

Na de begraafplaats rijden we weer terug naar La Gabrielle voor het avondeten. Het werd weer donker en het kon ieder moment gaan regenen en onweren, het bliksemde al aardig in de verte. Toen we daar aankwamen barstte de bui los. We zijn voldaan van de dag en praten nog wat na met de nodige drank in ons bereik. Roland komt ons roepen voor de maaltijd, dit keer binnen. Het was een gezellige boel, we zitten weer met zo’n 14 man aan tafel en het eten is weer voortreffelijk. Na het eten, het was inmiddels al 11 uur, zijn ik, René en Henk nog een stuk gaan wandelen. We liepen richting het dorp en het is pikkedonker inmiddels wel droog, we willen nog even bij de ingang van de begraafplaats gaan kijken want JP had ons in de middag verteld dat de begraafplaats nachts bewaakt zou woorden door Amerikanen omdat er de andere dag een Amerikaanse generaal zou komen bij de herdenking. We hebben pols hoogte genomen maar niets gezien. We liepen terug het dorp in alles was daar donker, de straat verlichting gaat er om 11 uur uit, en de luiken voor de ramen .Het leek wel of Romagne sous Montfaucon was uitgestorven. Plotseling zien we twee felle ogen op ons afkomen rennen, Henk had zijn halogeen lamp meegenomen en scheen gelijk op de hond, ik heb nog nooit een hond zo in de remmen zien gaan, het blijkt de hond van JP te zijn alleen van de baas geen enkel spoor. Na ongeveer 50 meter zien we ineens twee schimmen uit een hoek komen, het blijkt JP met een vriend te zijn. Hij is geschrokken  van ons hij dacht dat wij van de FBI waren, later blijkt waarom ze geschrokken waren want de vriend haalde onder zijn jas een paar enorme vuurpijlen tevoorschijn, van die pijlen die ze op schepen gebruiken bij nood. Deze wilde ze net afsteken toen wij er aan kwamen. Nou dat wilde wij natuurlijk ook zien en in een mum van tijd is heel de begraafplaats en Romagne paars verlicht. Een schitterend gezicht. En over die FBI, nou we hebben die jongens niet gezien.